- uciemiężyć
- opprimer
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
uciemiężyć — dk VIb, uciemiężyćżę, uciemiężyćżysz, uciemiężyćmięż, uciemiężyćżył, uciemiężyćżony uciemiężać ndk I, uciemiężyćam, uciemiężyćasz, uciemiężyćają, uciemiężyćaj, uciemiężyćał, uciemiężyćany, przestarz. «zastosować represje, ucisk, nałożyć ciężary;… … Słownik języka polskiego
pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… … Słownik języka polskiego